Konserwacja kolodionów

W roku 2015 został przeprowadzony przegląd konserwatorski unikatowej kolekcji negatywów na podłożu szklanym pochodzących z zakładu Ignacego Kriegera. Z wielkim niepokojem zauważono rozmaite uszkodzenia na części klisz wykonanych techniką mokrego kolodionu. Składały się na nie zadrapania i zarysowania, odspojenia i spękania warstwy obrazowej, oraz pęknięcia, złamania bądź ukruszenia narożników szklanych płyt stanowiących podłoże warstwy obrazowej. Znacznie groźniejsze były niepokojące zmiany na powierzchni emulsji, świadczące o rozpoczęciu procesów dekompozycji chemicznej nitrocelulozy, które w niedługim czasie mogłyby doprowadzić do zaniku obrazu. W roku 2017 rozpoczęto dwuletni projekt konserwacji najstarszej części kolekcji. Przystąpienie do pionierskiego projektu było możliwe dzięki dofinansowaniu ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Przyznane fundusze pozwoliły na pozyskanie dodatkowych fachowców, co umożliwi bezzwłoczne przeprowadzenie konserwacji zbioru liczącego ponad 3600 obiektów.

Jeden z rozbitych szklanych negatywów kolodionowych, fot. Daria Pilch, 2017

Pęknięty negatyw z ukruszonym rogiem, fot. Daria Pilch, 2017

Kolodion tzw. reprodukcyjny z widocznymi odspojeniami warstwy obrazowej od podłoża szklanego, fot. Daria Pilch, 2017